گواهینامه افتا برای نرم‌افزارهای بین‌المللی نظیر وردپرس مصداق ندارد

سامانه‌های جهانی، چون متن‌باز هستند، طبیعتا متن کدنویسی آنها، در معرض دید همه، من‌جمله هکرهاست. این واقعیتی درست و البته مایه افتخار نرم‌افزارهای اوپن‌سورس است. اما شرکت‌های ایرانی، که سی‌ام‌اس‌های داخلی خود را توسعه داده‌اند، مدعی هستند چون سورس سی‌ام‌اس‌های ایشان، متن‌باز نیست و فقط در اختیار خودشان است، امن‌تر و قابل اعتمادتر از هسته‌های اوپن‌سورس جهانی هستند!

این ادعا، مغلطه‌ای بزرگ و متعمدانه و البته خلاف واقع است. مثل این است که ادعا کنیم، میزان سوسک و تعداد حشره و تجمع آلودگی و عمق کثیفی، در سالنی بزرگ با دیوارها و سقف شیشه‌ای و صدها هزار چشم نظاره‌گر و صدها پروژکتور نورافشان، بیشتر از یک اتاق تاریک نمور در بسته واقع در زیر زمین است که سالهاست کسی به آن رفت و آمد نکرده است! البته کسی نمی‌تواند چنین حرفی را، قبول کند!

اینکه یک اوپن‌سورس جهانی مانند وردپرس، به همین خاطر که پادشاه سیستم‌های مدیریت محتوای جهان است و 43% از کل وب‌سایت‌های دنیا، با آن راه‌اندازی شده، بیشتر زیر ذره‌بین هکرهاست و بسیار انگیزه بالاتری برای هک آن دارند، امری کاملا درست است که البته خود بزرگترین دلیل، بر بالا بودن امنیت اکوسیستم وردپرس است :

• زیرا لحظه به لحظه باگ‌ها و خطاهای آن آشکار می‌شود و سپس توسط همان اکوسیستم معظم، تعهدی جهانی برای مرتفع کردن سریع آن باگ‌ها و صدور پچ‌های امنیتی وجود دارد که به شرطی که سایت وردپرسی شما، بتواند آپدیت‌های هسته و پلاگین‌ها را دریافت کند، در برابر تمام آنها ایمن خواهد بود.
• باز بودن سورس، نشانه قدرت و اعتماد به نفس این اکوسیستم است و بارها قبل از آنکه هکرها، بخواهند اشکالاتش را، بفهمند، ایرادات، توسط 30,000 برنامه‌نویس که در سراسر دنیا مشارکت در توسعه وردپرس دارند، شناسایی و رفع باگ می‌شود.
• میزان و نرخ آپدیت‌های دائمی هسته و پلاگین‌های وردپرس، بالاتر از هر سیستم دیگری است که بعضا سال می‌گذرد و هیچ آپدیتی هم صورت نمی‌گیرد.

در مقابل، سیستم‌های مدیریت محتوای ایرانی :

• چون هکر، راهی برای بررسی سورس ندارد، پر از باگ و خطای کشف نشده و پچ نشده هستند. کافی است هکری بخواهد زوم خود را روی یک سایت راه‌اندازی شده با این سامانه‌ها بگذارد که به راحتی صدها باگ در آن کشف خواهد کرد.
• به لحاظ زیرساختی و تفکر مهندسی و نگاه سیستمی، در زیربنای خود مشکل ساختاری امنیتی دارند و هر توسعه‌ای هم که تیم ایرانی به نرم‌افزار بدهد، خود منشاء بروز باگ‌‌های تازه و خطاهای جدید است.
• واقعیتی که ما اطلاع داریم این است که شرکت‌های ایرانی سال‌ها از سورس قبلا توسعه داده خود استفاده می‌کنند، بدون اینکه آپدیتی ارائه دهند یا اصلا وقت داشته باشند سورس‌های قبلا توسعه یافته را بررسی مجدد و رفع باگ کنند و اصلا ساز و کار دریافت پچ و آپدیت اتوماتیک سورس در نرم‌افزارهای خود را ندیده‌اند و خیلی چیزها، فقط نمایشی و پشت خالی است!